Οι περισσότεροι άνθρωποι θα βιώσουν πόνο στη μέση, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.

Οι κυριότερες αιτίες είναι:

– Μυϊκός σπασμός οσφυϊκών παρασπονδυλικών μυών
– Εκφυλιστική νόσος μεσοσπονδυλίων δίσκων
– Εκφυλιστική αρθρίτιδα των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης
– Κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου

Πολύ σημαντικό ρόλο στην επιλογή της κατάλληλης για κάθε περίπτωση θεραπευτικής στρατηγικής διαδραματίζει η δια ζώσης κλινική εξέταση του ασθενούς. Σε περιπτώσεις όπου το μοναδικό σύμπτωμα είναι το άλγος, είτε εντοπιζόμενο μόνο στην περιοχή της οσφύος είτε και επεκτεινόμενο στα κάτω άκρα (ισχιαλγία), αρχικώς προτιμώνται μη χειρουργικές μέθοδοι ανακούφισης, όπως από του στόματος αγωγή για μικρό χρονικό διάστημα και/ή στοχευμένες εγχύσεις φαρμάκων όπως η κορτιζόνη στην πάσχουσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης υπό καθοδήγηση με ακτινολογικό μηχάνημα.

Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί την επόμενη, και τελευταία, επιλογή σε περίπτωση μη ικανοποιητικής υφέσεως του πόνου με τα συντηρητικά αυτά μέσα. Αποτελεί, εντούτοις, την πρώτη θεραπευτική επιλογή στην περίπτωση νευρολογικής σημειολογίας αδυναμίας κάτω άκρων ή ορθοκυστικών διαταραχών (απώλεια ή κατακράτηση ούρων, απώλεια κοπράνων ή δυσκοιλιότητας), καθώς η ταχύτερη δυνατή χειρουργική απελευθέρωση των πιεσμένων οσφυϊκών νευρικών ριζών παρέχει τις περισσότερες πιθανότητες ύφεσης αυτών των νευρογενών διαταραχών.

Οι πλέον χρησιμοποιούμενες χειρουργικές τεχνικές είναι η δισκεκτομή, η οποία επιτελείται πλέον με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, η αποσυμπίεση των νευρικών ριζών μέσω πεταλεκτομών και τρηματοτομών και η σπονδυλοδεσία, μόνη της ή σε συνδυασμό με κάποια από τις ανωτέρω μεθόδους αποσυμπιέσης.