Rishqyrtim i fuzionit të pasuksesshëm

Së fundi ekzaminuam një pacient me dhimbje të forta shpine, i cili nuk reagonte më ndaj mjekimit dhe kishte vështirësi në ecje. Në historikun e pacientit përfshihej një fuzion ekstensiv spinal i kryer përpara 7 viteve në një spital tjetër, duke filluar nga vertebra e dhjetë torakale deri te vertebra e parë kërbishtore. Ekzaminimet imazherike treguan paqëndrueshmëri të shtyllës kurrizore dhe frakturë të materialeve të fuzionit spinal, vida në kontakt të ngushtë me enët të mëdha të legenit. Ky zbulim i fundit në veçanti, i cili nuk ishte diagnostikuar kurrë më parë, e vinte jetën e pacientit në rrezik të vazhdueshëm, pasi në të ardhmen mund të përbënte rrezik gjakrrjedhjeje të papritur dhe vdekjeje. Pas shqyrtimit me kujdes të imazheve, vazhduam me bllokimin e qëllimshëm të këtyre enëve (embola) me qëllim që të shmangej gjakrrjedhja. Më pas, me anë të kirurgjisë hoqëm materialet e fuzionit të mëparshëm spinal dhe vijuam me një fuzion të ri të modifikuar spinal.

Pacienti u mobilizua që në ditën e parë postoperative dhe nuk kishte më nevojë për mjekim, ndërkohë që shfaqi përmirësim të konsiderueshëm në ecje.

Fuzioni spinal cervikal me qasje posteriore

Po përshkruajmë rastin e një pacienti të diagnostikuar me tumor invaziv që ishte shtrirë mbi tri vertebra (dy të fundit cervikale dhe e para torakale). Rezultati ishte shkatërrimi pothuajse i plotë i këtyre vertebrave, me paqëndrueshmëri vijuese dhe rrezik për kuadriplegji (paaftësi totale për të lëvizur krahët dhe këmbët). U krye fuzion posterior nga vertebra e 2-të cervikale në vertebrën e 4-t torakale; një ndërhyrje me vështirësi të madhe teknike, pasi kryhet në një zonë me struktura anatomike shumë të ndjeshme (palca kurrizore, përgjegjëse për lëvizjen e krahëve dhe të këmbëve, dhe arteriet vertebrale, përgjegjëse për perfuzionin e strukturave të rëndësishme të trurit).

Pacienti pati një mbarëvajtje të shkëlqyer postoperative me rikuperim të plotë të funksionalitetit. Ai mori trajtimin e duhur onkologjik, çka rezultoi në kontrollin e plotë të sëmundjes së tij.

Duhet të theksojmë se mundësia e qasjes posteriore në qafë në shumë raste lejon shmangien e plotë të fuzionit spinal (e nevojshme kur kirurgjia kryhet me qasjen e zakonshme anteriore).

Neurinoma e zonës cervikale të shtyllës kurrizore

Ne trajtuam një pacient me neurinomë të madhe cervikale të shtyllës kurrizore. Ky është një tumor beninj që, për shkak të rritjes së ngadaltë, ka marrë përmasa shumë të mëdha, duke "shtrënguar" palcën kurrizore brenda shtyllës kurrizore dhe më pas duke u zgjeruar jashtë saj, dhe duke rënë në kontakt të ngushtë me nervat dalës. Këta nerva janë përgjegjës për lëvizjen dhe ndjeshmërinë e krahëve. Përmasa e tumorit, presioni në palcën kurrizore dhe në nerva, si dhe afërsia me arterien vertebrale, e bënë heqjen kirurgjikale tej mase të rrezikshme. Tumori u hoq me sukses dhe, në mënyrë që të rikuperohej qëndrueshmëria e shtyllës kurrizore, u krye edhe një fuzion posterior cervikal-torakal.

Pas ndërhyrjes, pacienti u shërua plotësisht dhe nuk vuan nga asnjë dobësi.

Vertebroplastia

Ne vlerësuam një paciente me historik osteoporoze dhe me fillim të dhimbjeve intensive në pjesën e poshtme të fundshpinës në çdo lëvizje. Imazheria e rezonancës magnetike të zonës lumbare të shtyllës kurrizore zbuloi fraktura nga shtypja në trupin e tri vertebrave të para lumbare, një fakt që vërehet zakonisht te pacientët me osteoporozë, edhe pa pasur lëndime. Dhimbjet e pacientes nuk u lehtësuan me mjekime dhe procesi i shërimit të frakturave nuk ishte i kënaqshëm.

Për këtë arsye ne propozuam trajtim me vertebroplasti. Kjo është një metodë minimalisht invazive që kërkon që pacienti të qëndrojë në spital vetëm për disa orë, pa anestezi të përgjithshme, dhe përfshin një injeksion perkutan (d.m.th. pa prerje, por duke përdorur një gjilpërë) me çimento për kockat në vertebrat me fraktura. Rezultati është stabilizimi i frakturave, ndërsa skajet nervore mikroskopike lokale që janë përgjegjëse për dhimbjen shkatërrohen nga nxehtësia e prodhuar lokalisht gjatë ngurtësimit të çimentos për kockat. Rezultati është lehtësimi i menjëhershëm nga dhimbjet brenda pak minutash nga përfundimi i procesit.

Pacientja jonë u mobilizua 2 orë më vonë me reduktim të plotë të dhimbjes dhe nuk ka nevojë më për mbrojtëse.

Kraniotomia në gjendje zgjuar (me bashkëpunimin e pacientit)

"Kraniotomia në gjendje zgjuar" është aplikuar gjatë viteve të fundit nga neurokirurgët për të hequr në mënyrë të sigurt tumoret e trurit në ato zona të trurit që kontrollojnë lëvizjen ose të folurit.

Kjo procedurë bazohet në faktin që pacienti duhet të jetë zgjuar gjatë ndërhyrjes, përmes një teknike të veçantë anestezie. Ne i kërkojmë pacientit që t'i përgjigjet komandave të thjeshta, si për shembull të lëvizë gjymtyrët ose të emërtojë objektet që shfaqen në figura gjatë operacionit. Pamundësia e pacientit për të kryer asnjë prej këtyre komandave ndërkohë që neurokirurgu stimulon pa dhimbje zona specifike të trurit tregon se këto zona janë shumë të rëndësishme nga ana funksionale. Si pasojë, heqja e tumorit kryhet pa ndërhyrë në këto zona. Është shumë e rëndësishme të theksojmë që gjatë kësaj procedure pacienti nuk ndjen dhimbje.

Këtë metodë e aplikuam te një paciente 29-vjeçare me historik disamujor krizash. Ajo iu nënshtrua imazherisë së rezonancës magnetike të trurit, e cila zbuloi një tumor në tru në zonën e majtë paraqendrore, zona përgjegjëse për planifikimin e lëvizjeve të dorës dhe këmbës së djathtë. Gjatë fazës së zgjimit, me bashkëpunimin e plotë të pacientit dhe përmes stimulimit të drejtpërdrejtë të trurit, u përcaktua korteksi motorik i trurit, d.m.th. zona përgjegjëse për kryerjen e lëvizjeve. Më pas u vijua me heqjen totale të tumorit, duke mbrojtur njëkohësisht korteksin motorik.

Pacienti u zgjua me nivel të shkëlqyer komunikimi dhe me dobësi funksionale të gjymtyrëve të sipërme dhe të poshtme të djathta, ashtu siç ishte parashikuar.

Pas 1 jave, edhe më shpejt se parashikimet më optimiste, forca muskulore e krahut dhe këmbës së djathtë u kthye në gjendje normale.

Fuzioni minimalisht invaziv spinal

Fuzioni ndërtrupor lumbar transforaminal (TLIF) është një teknikë kirurgjike minimalisht invazive. Ai përdoret në rastet e paqëndrueshmërisë spinale me degjenerim të diskut ndërvertebror (indi elastik mes vertebrave që bëjnë të mundur lëvizshmërinë e shtyllës kurrizore) dhe të pezmatimit vijues të nervit shiatik lumbar, pra dhimbje fundshpine që pasqyrohet një njërën ose në të dyja këmbët.

Ndryshe nga ndërhyrjet e mëparshme kirurgjikale të fuzionit spinal që kërkojnë prerje të mëdha dhe qëndrim të gjatë në spital, kjo teknikë e re në pacientë të përzgjedhur siç duhet sjell rezultate të shkëlqyera me shumë pak shqetësime për ta.

Këtë metodë e kemi aplikuar së fundmi te një paciente 63-vjeçare, me historik ndërhyrjeje kirurgjikale spinale në një spital tjetër. Pacientja jonë vuante nga dhimbje të forta të fundshpinës, të cilat shfaqeshin tek të dyja këmbët dhe ia vështirësonin shumë ecjen.

Ajo iu nënshtrua MRI-së (imazheria e rezonancës magnetike) lumbare, e cila tregoi degjenerim të konsiderueshëm të diskut ndërvertebror mes vertebrës së 5-të lumbare dhe vertebrës së parë kërbishtore, për shkak të së cilës këto dy vertebra preknin njëra-tjetrën dhe rrjedhimisht shtypnin rrënjët e nervave dalëse.

Duke përdorur mikroskopin kirurgjik dhe me udhëzimet e një aparati specifik me rreze X, u bënë vetëm dy prerje të vogla prej vetëm disa centimetrash, dhe mes vertebrave u vendos një shartesë e veçantë, duke kthyer pozicionin e saktë dhe duke liruar rrënjët e shtypura të nervave. Shtylla kurrizore vertebrale u stabilizua me fuzion spinal përmes këtyre prerjeve të vogla.

Pacientja filloi të lëvizte që ditën e parë postoperative dhe pati lehtësim të plotë nga dhimbjet e fundshpinës dhe gjymtyrëve të poshtme.